- sübhdən
- нареч. рано утром, с раннего утра, спозаранку, чуть свет. Sübhdən gözləmək ждать с раннего утра, sübhdən gəlib он пришёл с раннего утра
Azərbaycanca-rusca lüğət. Dörd cilddə. Bakı, “Şərq-Qərb”. M.T.Tağıyev . 2006.
sübhdən
Смотреть что такое "sübhdən" в других словарях:
sübhdəm — ə. və f. bax: sübhgah … Klassik Azərbaycan ədəbiyyatında islənən ərəb və fars sözləri lüğəti
obaş — (Cəbrayıl, Gədəbəy, Gəncə, Şamaxı, Şəki, Zaqatala) tezdən, sübhdən. – Naxxartana obaş dursaη, oxxartana da yunul oloy canın (Gədəbəy) … Azərbaycan dilinin dialektoloji lüğəti
ah — 1. nida. Ağrı, həyəcan, həsrət və s. hissləri ifadə edir. Ah, başım ağrıyır. – Ah, zalım! Ah, kim, oldum yolunda can fəda. M. Ə. S.. Bir zaman, ah ki, bir tair idim azadə; Əcəba, kim məni saldı bu xərababadə? M. H.. <Səfər bəy:> Ah! Yaman… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
ardınca — z. Dalınca, arxasınca, izincə; izləyərək, təqib edərək. Ardınca getmək. Bir birinin ardınca gəlmək. Günlər, həftələr, aylar bir birinin ardınca gəlib keçir. – Hər qandə şam olursə, ardıncə sübhdəmdir. Nəs.. Xurşidi mey ardınca səni hər gecə ta… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
buy — 1. n. Heyrət, təəccüb bildirir (bəzən qoşa şəkildə işlənir). <Qəmərbanu:> Buy, niyə ay Xavər xanım, sənin kimi cavan, göyçək xanıma bu tulanbar yaraşmır. M. İ.. 2. <fars.> klas. İy, qoxu. Bənövşə tək ənbər zülfün buy verir; Hər yuyub… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
donquldanmaq — f. 1. Narazı halda özözünə, yavaşcadan anlaşılmaz sözlər danışmaq; deyinmək, narazılıq izhar etmək. . . O arvaddan həzər etmək ki, sübhdən axşamacan dodağının altında həmişə donquldana. N. V.. Allahqulu donquldana donquldana z. qapıdan çıxdı. Ç … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
erkən — z.. 1. Səhər tezdən, sübhdən, ertə. Erkən yola düşmək. Erkən durmaq. – Qara . . hər səhər erkən evə gəlib qarıya baş çəkərdi. Ə. Ə.. Maya yuxudan erkən qalxdı. M. İ.. <Kamil> səhər erkən, hamıdan tez durar, . . əlüzyuyana su töküb buğlana… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
ertə — z. 1. Sübhdən, tezdən, səhər tezdən, erkən, erkəndən. Ertə durmaq. Səhər ertədən işləmək. – Sübh çox ertə oyanardı qarı; Durğuzar idi hamı xidmətkarı. A. S.. Qurbanqulu çox işsevən bir cavan idi. Sübh hamı qonşularından ertə durub oduna, biçinə,… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
ertədən — z.. Tezdən, sübhdən, erkən. Ertədən işini görüb qurtarmaq. – Nəbi ertədən öz səngərini möhkəmlətmişdi. «Qaçaq Nəbi». Lotubaşı ertədən yolu bələdləyib xəzinənin yarılmasını axşama qoydu. «Aşıq Qərib» … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
girəvə — is. 1. Gizli yer; pusqu, marıq, qurğu. Girəvədə durmaq. – Əlavə olaraq ehtiyat üçün arxa girəvələrdə dəxi adamlar düzülmüşdü. S. R.. Girəvəyə salmaq – tora salmaq, aldatmaq. Ağaməcid . . hərifi girəvəyə salıb onun çiynindən bir təpik vurdu. M. C … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
kamyab — is. <fars.> klas. Kamına, arzusuna çatan; xoşbəxt, bəxtiyar. Kamyab olmaq – 1) kamına çatmaq, xoşbəxt olmaq. Aləm oldu şad, bülbül vəsli güldən kamyab. S. Ə. Şirvani; 2) kam almaq. Alçaq ürəklər olmaya mövtinlə kamiyab; Ruhun da, heykəlin… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
